آئین نامه سیستم اعلام حریق

۱ -۱۰ -۳- کلیـه مدارهـای سیسـتم اعلام حریـق بایـد مسـتقل از سـایر سیسـتم هـا کشـیده شـود و فقط در

مـواردی کـه بیـن مرکـز اعلم حریق و ایسـتگاه آتش نشـانی ارتباط وجـود دارد ، می توان از مدارهای سیسـتم

تلفـن بـرای ایـن منظـور اسـتفاده کـرد . کلیـه مقررات شـرکت تلفـن در این مـورد باید رعایت شـود .

۲ -۱۰ -۳ – در سـاختمان هایـی کـه بـه سیسـتم اعلام حریـق مجهـز می شـوند ، علاوه بر محل هـای نصب

انـواع دتکتورهـا بـر حسـب ضـرورت ، در محـل های زیـر باید دتکتورمناسـب( دودی یـا حرارتی ) نصب شـود :

الف.  اتاقهای ترانسفورماتور ، اتاقهای تابلوها (اتاق های برق)

ب.  اتاقهای مربوط به تأسیسات مکانیکی ؛

ج.  موتورخانه آسانسور و چاه آسانسور؛

د. کریدورها و راه پله ها ؛

هـ.  اتاق مرکز تلفن و سیستم های جریان ضعیف ؛

۳ -۱۰ -۳ – وسـائل صوتـی اعلام حریـق( آژیـر ، بـوق ، زنـگ و نظایـر آن بایـد) از انواعـی باشـند و نیـز محل

نصـب آنهـا در فضاهـای عمومـی سـاختمان باید به نحـوی انتخاب شـود که هنگام بـروز حریق ، صـدای آنها به

سـهولت در دورترین نقاط سـاختمان قابل شـنیدن باشـد.